Dołączył: 05 Kwi 2010
Posty: 9
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 2/3
Płeć: 
|
|
 Wysłany: Pon 22:31, 05 Kwi 2010 Temat postu: Wiersz "Rozpoczynający się Chaos" oraz "Marsz |
|
|
"Rozpoczynający się Chaos" (Last Chaos)
[1]
Niebo pogrążone chmurami,
Chwieje się nad Wiecznego Iris murami.
Zmory maści wszelkiej,
Biorą w dłoń arsenał broni przeklętej.
Spragniona krwi orków horda,
Atakuje dwór Rozstera; Juno lorda.
Złoty orszak bogiń piasków,
Równa z ziemią Drathan o brzasku.
Duchy w Eghei się panoszą,
Na ramieniu sztandar zwycięstwa dumnie noszą.
A Strayana,
Kraina Wiecznego Pana,
Płaczem bogów zelżonych chaosem*,
Spalona cała łez ciosem,
Pozostała chaosem.
[2]
Sześcioro Przywódców w Podziemiu schowanych,
Knują przeciw zmorom tajemne plany.
Każdy z sześciorga przywódców czymś wielkim słynie,
Więc po policzku łza nadziei płynie.
Tak więc wielkich przywódców sześcioro,
Pokonuje rozległe jezioro.
Szelma Zisi, Uzdrowicielka Menti,
Czarodziejka Bansel, wraz z Zaklinaczem Zenti,
Rycerzem Trosmasem i Tytanem Zonkarem,
Ruszyli na szereg zmór wielkim Taranem.
Zmory w pułapkę przywódców zwabiły,
Po czym okrutnie zabiły.
Wraz z Wielkimi Przywódcami,
pożegnali się mieszkańcy Iris z nadziejami.
[3]
Iris przepełnione chaosem,
Uszczęśliwia wybitny poeta elficki,
Zostawiając po sobie wspaniałe zapiski.
Każdy elf młody,
Uczy się "Do zwycięstwa ody".
Każdy elficki obywatel,
Pamięta "Marsz oddziału Matel".
Z pieśniami w sercach elficcy patrioci,
Niczym Przywódcy złoci,
Wyłonią się zza wielkiej paproci,
By uwolnić Iris i udowodnić swej dobroci.
Update:[4]
Mieszkańcy Iris łzy ocierają,
Które na polach krwi ziemię podlewają.
Każdemu źle jest w nowej krainie,
Każdy czeka aż rząd potworów radośnie przeminie.
Już mieszkańcy wszelkie nadzieje stracili,
A sprzeciwiający się władcą krwią swą płacili.
* * * * * * * * * * * * * *
Nie mają już wiary dręczeni chaosem,
Nie pójdą już za żołnierzami w dal,
Wystraszeni męczarni głosem,
Nie chcą już zakopywać ciał.
Stracili już całą swą siłę,
Przez krzyki bezlitosnych dusz,
Ich ciała użyźniać będą mogiłę,
Nic nie pomoże im już.
Świat pogrąży się w ciemnościach,
Rankiem nie będzie piał kur,
Zgasną płomyki nadziei w domach,
A zatem nastąpi śmierć.
Nieumarli o zmroku panoszyć się będą,
Ptaki śpiew swój zakończą,
Mieszkańcy przyciśnięci zmór potęgą,
Niedługo marne życie skończą.
[5]
Z bardzo daleka,
Gdzie słońce wschodzi,
Maszeruje armia wielka,
Strasząc zelżonych ludzi.
Lecz co to za dziwy,
To nie potwory, lecz elfów potęga,
Przybywają z odległej krainy,
Gdzie władza zmór nie sięga.
Elfy przybyły z pomocą,
Gdyż wiąże ich z ludźmi przysięga,
Pamiętają o Kilmaskim, olbrzymów pogromcą,
Który wyzwolił ich kraj zbrojną przemocą.
Ludzie wielce uradowani,
Obdarzają elfy wszelkimi darami.
Zostają z elfami do końca chaosu,
Słuchając śpiewaka pięknego głosu.
*W strayanie padają jakby "kwaśne deszcze" więc przyrównałem je do płaczu bogów.
To be continued...
Update: "Marsz oddziału Matel"
Elficka elita,
Z fortecy Korkita,
Tylko ledwie słońce świta,
Wroga ostrzami wita.
Każdy elficki obywatel,
Wie że to dzielny oddział Matel.
Wrogowi sprzeciwi się dziś,
Nie boi się wylewu krwi!
(Ref): Weź w dłoń miecz,
I na ratunek elfom leć.
Nie poddaj się! Do końca walcz!
Śmierć naszą chwałą będzie i czas,
Który pozostał dla nas,
Kończy się na polu bitwy...
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez lordmari dnia Czw 0:13, 08 Kwi 2010, w całości zmieniany 1 raz
|
|
